ผมมีข้อสงสัยอีกแล้วครับ อาจารย์

[KaiOtoko]

สวัสดีครับ อาจารย์,
ผม ประวัติ สมาชิกเลขที่ 2552/P91/2403 เจ้าเก่ามาอีกแล้วครับ
ผมได้อ่านบทความเรื่องการเพาะเห็ดนางฟ้า นางรม แบบประยุกต์ที่สามารถเพาะในภาชนะอะไรก็ได้ ผมสนใจมากเลยครับ แล้วก็เลยเกิดข้อสงสัยขึ้นมาทันทีครับ ว่าถ้าเกิดเราใช้วิธีเพาะแบบประยุกต์นี้ แต่ไม่ต้องเอาวัสดุเพาะไปต้มกับน้ำ หรือไม่ต้องเอาไปนึ่งในหม้อนึ่ง แต่ใช้วิธีใส่ไฮโดรเจน เปอร์ออกไซด์แทน มันจะสามารถทำได้มั๊ยครับ เพราะผมคิดว่า มันน่าจะทำให้สะดวกขึ้นอีกอ่ะครับ
พูดถึงวิธีการฆ่าเชื้อโดยใช้ไฮโดรเจน เปอร์ออกไซด์ แทนการนึ่งนั้น เนื่องจากว่า ที่ผมได้เข้าไปหาข้อมูลนั้น มันเป็นเพียงแค่คร่าวๆ และไม่ชัดเจน เพราะนอกจากการใส่ไฮโดรเจน เปอร์ออกไซด์แล้ว เห็นว่ายังต้องมีการใส่น้ำมะนาว และนมขาดมันเนยอีกด้วย ผมจึงขอถามแทนสมาชิกทั้งหลายว่า ในอนาคต อาจารย์จะถ่ายทอดเทคนิคนี้ ให้กับเหล่าลูกศิษย์ที่น่ารักด้วยมั๊ยครับ
สำหรับงานแรลลี่เก็บเห็ดโคน ผมสนใจและอยากไปมากๆ เลยครับ แต่ช่วงนี้ ไม่ทราบว่าจะมีวาสนาได้ไปร่วมงานกับอาจารย์รึเปล่าครับ เพราะพอดีเจ้านายสุดที่รัก (ภรรยาผมเองครับ) ตอนนี้เค้าไม่สบายครับ เป็นข้อเข่าอักเสบ ไปไหนมาไหนไม่ค่อยสะดวก เป็นมานานแล้วครับ พาไปหาหมอทั้งที่เค้าว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญโรคข้อ มาก็หลายท่านแล้ว ก็ยังไม่หาย แถมได้ของแถมมาเป็นโรคกระเพาะ เพราะยาที่ทุกหมอให้มา ล้วนแล้วแต่กัดกระเพาะอย่างแรงครับ แต่ก็ไม่เห็นหายซะที ผมก็เลยให้ลองเริ่มกินเอ็นไซม์ของอาจารย์อ่ะครับ ไว้ได้ผลประการใดแล้วจะรายงานให้ทราบนะครับ ตอนนี้ผมก็เลยไปไหนไกลๆ หรือนานๆ ไม่ได้ เพราะต้องคอยรับใช้ใกล้ชิดเค้าครับ เสียดายโอกาสจังเลยครับ
แต่ไม่เป็นไรครับ เพราะผมมั่นใจว่า ติดตามอาจารย์ไปเรื่อยๆ ต้องได้ความรู้อีกมาก และมีอาชีพที่ดีที่ผมรัก สามารถเลี้ยงครอบครัวได้สบายอย่างแน่นอนครับ ถ้าเปรียบอาจารย์และศูนย์เป็นต้นไม้ใหญ่ ผมก็จะขอเป็นเอ็กโต มัยโคไรซ่า ครับ คืออาจารย์และศูนย์เป็นร่มเงาทำให้ผมเติบโตได้ดีในอาชีพทำเห็ด ส่วนผมก็จะเป็นตัวประชาสัมพันธ์ที่ดีให้กับศูนย์ตลอดไปครับ
รักและนับถืออย่างสูงครับ
ประวัติ (ศิษย์มีครู)

[anonmush]

นี่คุณก็กลายเป็นธัชพงค์สองไปแล้ว เพราะอ่านเยอะ เลยเต็มไปด้วยข้อสงสัย นี่ไง ช่วงนี้เป็นช่วงที่ผมกำลังเอาความรู้ ประสบการณ์ในชีวิตเกี่ยวกับเห็ดมาเล่าให้ฟัง ซึ่งผมคิดว่า ใครก็ตาม หากติดตามมาตลอด พอมาถึงตอนนี้ รับรองงงแน่ๆ เพราะนี่เป็นความตั้งใจของผมเอง ที่ต้องการให้ใครต่อใครงง อ้าวก็ไม่งงได้ไง คนอื่นเขากว่าจะเพาะเห็ดให้ออกดอกได้ โอย ต้องผ่านขั้นตอนสารพัดสารเพ แต่พอยิ่งอ่านบทความของผมมากเข้าเท่าไหร่ ก็จะเหมือนกับว่า หากจะเพาะเห็ดแล้ว มันมีแนวทางเดินหรือทางที่จะถึงเป้าหมายมากมายหลายวิธี เลยไม่ทราบว่า ควรจะเลือกเอาวิธีไหนกันแน่ นี่ไงที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ว่า อย่าไปเชื่อ แม้ว่าเขาจะเป็นอาจารย์ ใครจะพูดอะไร ก็ขอให้นำเอาไปพินิจพิจารณาดูให้ถ่องแท้ หรือนำไปทดลองปฎิบัติดูเสียก่อน หากมันพิสูจน์ได้ นั่นแหละของจริง หากยังพิสูจน์ไม่ได้ มันอาจจะมีข้อผิดพลาด ณ ที่ใดที่หนึ่งก็ได้ พอมาถึงตรงนี้ คุณเลยสงสัยไปหมดเลย ผมว่า คุณงงร้อยเปอร์เซ็นต์ไปแล้ว ดีใจด้วยครับ พอคุณมาถึงเรื่องของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ คุณก็รู้ด้วยตัวคุณเองแล้วนี่ว่า ไม่มีใครบ้าและกล้าแบบผม ที่ยอมเผยทุกแง่ทุกมุนในเรื่องการเพาะเห็ดให้แก่ลูกศิษย์ลูกหา แต่พอคุณไปค้นดูของคนอื่นสิ โดยเฉพาะของอีตา ดร. เวนนี่ (หรือคุณจะเรียกว่า ดร.เวร ก็ได้ครับ อย่างหลังน่าจะเหมาะกว่าครับ) แกประชาสัมพันธุ์ไปทั่ว จนคนหลงไหลว่า แกนี่เก่ง แกนี้แน่ พอเราอ่านงงแล้ว เราก็อยากทำมันให้หายงง หากเราประสงค์เช่นนั้น ก็ต้องเข้าไปซื้อหนังสือแกสิ พอจ่ายเงินไปแล้ว พันกว่าบาท ก็ได้เอกสารมาไม่ถึง 20 หน้า พออ่านไปแล้ว ยิ่งงงมากกว่า ที่ยังไม่อ่านหนังสือแกเสียอีก ผมจึงมีความรู้สึกว่า ผมเสียรู้เสียแล้ว จึงรีบเขียนมาบอกบุญไง เอางี้ก็แล้วกัน ขอให้คุณ format หน่วยความจำเรื่องนี้ของคุณทิ้งเสียให้หมด แล้วให้ไปศึกษาเป็นการบ้านว่า ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์มันเข้าไปทำลายเชื้อโรคอย่างไรเสียก่อน พอคุณมั่นใจในคำตอบแล้ว ให้รีบเขียนมาคุย หากคุณตอบถูก นั่นก็ถือว่า คุณเริ่มไขปริศนาข้อแรกได้แล้ว ส่วนที่เหลือ ผมจะเป็นตัวช่วยให้ แต่หากคุณยังหาคำตอบไม่ได้ในข้อแรก ผมก็จะไม่ตอบข้อต่อไป เอาอย่างนี้ดีไหม ถือว่า วันนี้ เรื่องนี้จบแค่นี้ เพื่อให้คุณยิ่งงงต่อ แล้วผมจะมีความสุขครับ
น่าเสียดายว่า เห็ดโคนแรลลี่ คุณไปกับเขาไม่ได้ และก็ไม่ควรไป เพราะคุณควรจะต้องตอบแทนบุญคุณเจ้านายที่เคารพของคุณนั้นถูกต้องแล้ว แต่ผมไม่ทราบว่า ทำไมมันช่างบังเอิญเหลือเกิน ที่ลักษณะอาการป่วยของภรรยาคุณ เหมือนกับมีผู้ป่วยคนหนึ่งอยู่แถวเสนานิคม แกปวดเขา ปวดตามข้อต่อมาหลายปี ผลสุดท้ายเดินไม่ได้ แล้วหลังสุดเหยียดขาออกไม่ได้ สามีต้องทำหน้าที่แทนทุกอย่างอย่างน่าเวทนามากว่า 4 ปีแล้ว ไปรักษาหมอมาตั้งแต่บ้าน 100 ตารางวา จนตอนนี้ต้องเช่าบ้านเขาอยู่ พอเขาอ่านเรื่องเห็ดเป็นยา แล้วมาเอาไปทานได้ไม่นาน เดี๋ยวนี้สามารถช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว ขอให้คุณกลับไปอ่ายนเรื่อง เห็ดเป็นยาดูบ้างน๊ะครับ ไม่ใช่ใช้เอ็นไซม์อย่างเดียวน๊ะครับ ทีนี้มาพูดถึงเรื่อง เห็ดโคนแรลลี่ต่อครับ ที่ผมต้องการให้จัดเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะจากประสบการณ์ หากไม่มีการอนุรักษ์กันอย่างจริงจัง มันเคยมีบทเรียนที่กาญจนบุรีมาแล้วครับ ยิ่งภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ใครๆก็อยากจะหาช่องทางหาเงิน หรือหาอาชีพเสริมขึ้นมา จึงเห็นว่า เห็ดโคนที่เกิดขึ้นธรรมชาติอย่างชุกชุม และมนุษย์ยังไม่สามารถเพาะมันขึ้นมาได้ เรายังไม่ฉลาดเท่าปลวก จึงจำเป็นจะต้องรอของเหลือจากปลวกนั้น ส่วนใหญ่เวลามันเคยขึ้นที่ไหน ครั้งต่อๆไป หรือปีต่อๆไป มันจะขึ้นที่เดิม เราจึงอยากจะพาสมาชิกไปดู ไปล่า และบันทึกภาพไว้เป็นประวัติศาสตร์ร่วมกัน และต่อๆไป สมาชิกสามารถไปกันเองได้ ในส่วนของทางศูนย์นั้น ได้ตัดสินใจซื้อที่แถวนั้นแล้ว จำนวนอย่างน้อย 107 ไร่ อาจจะเพิ่มเป็น 500 ไร่ก็ได้ หากเจรจาสำเร็จ ผมก็คงจะต้องทุ่มเงินอีกไม่น้อย และจะใช้สถานที่ตรงนี้ เป็นจุดนัดพบ จุดจำหน่าย และจุดแปรรูปเห็ดโคนให้เป็นเรื่องเป็นราวในอนาคต หมายความว่า ต่อไป เราอาจจะมีการฝึกสมาชิกของเราเก็บเห็ดโคน พอได้แล้ว ก็สามารถเอามาขายในตลาดกลางที่จัดไว้ให้ได้เลย หรือทำกับข้าว โดยทางศูนย์จะอำนวยความสะดวกเรื่องเครื่องปรุง สถานที่ วัสดุ อุปกรณ์การทำครัวให้อย่างนี้เป็นต้น จึงอยากขอเชิญชวนสมาชิกทุกท่านไปร่วมขบวนแรลลี่ครั้งนี้ด้วย โดยติดต่อขอทราบรายละเอียดได้จาก คุณยงยศ เอื้อตระกูล ที่ 025799200 และ 025797759 ส่วนเวลาที่แน่นอนนั้น คุณยงยศจะประสานงานกลับ เพราะเรายังไม่ทราบวันที่แน่นอนว่า วันไหนจะมีเห็ดโคนออกมากที่สุด แต่เรามีหน่วยเคลื่อนที่เร็วคอยสำรวจอยู่ในพื้นที่พร้อมอยู่แล้ว ที่จะรายงานความเคลื่อนไหวให้ทราบตลอดเวลา