ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด

anonmush Tue Sep 28, 2010 6:35 am

ตามสุภาษิตและคำกล่าวอ้างว่า ไม่มีอะไรที่จะพิสูจน์ได้ว่า เราจะรักและผูกพันกันจริง ตราบใดที่ยังไม่มีการพิสูจน์ ที่จำเป็นจะต้องใช้เวลาระดับหนึ่ง ผมเองเป็นผู้โหยหาเพื่อนแท้ เพื่อนจริงมาตลอดชีวิต บางคนเข้ามาผ่านชีวิตผมหน้าตา รูปพรรณสัณบาน บุคคลิก กิริยาท่าทาง เป็นที่น่าไว้วางใจ จนกระทั่งคิดว่า เราตัดสินใจไม่ผิดแล้ว ที่น่าจะยอมรับเขาดั่งญาติผู้ร่วมสายเลือด แต่เวลาและความจริงใจ ประกอบกับอุปนิสัยที่มีมาตั้งแต่กำเนิดของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ครั้งหนึ่งเคย พาสตรีผู้สูงอายุท่านหนึ่งที่สนใจเรื่องเห็ดมาก โดยรักและเคารพมาก จึงออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้ไปเที่ยวที่ประเทศภูฎาน เมื่อครั้งที่ผมประจำอยู่ที่นั่น แค่เดือนเดียวเท่านั้น รายก็ออกมาให้เห็น พอขาส่งกลับไทย แล้วผมฝากเชื้อเห็ดนางฟ้าภูฎานที่ดังค้างฟ้าในเมืองไทยทุกวันนี้ ปรากฎว่า ท่านเอาไปให้ลูกสะไภ้ที่เป็นอาจารย์สอนเดี่ยวกับเห็ดเสีย พอไปประจำที่ศรีลังกา ก็รักและเลี่ยมใสรุ่นพี่มาก จนกระทั่งยอมให้แกเอาชื่อไปอ้างเป็นคณะที่ปรึกษาโครงการเกษตร พอได้งานเป็นที่ปรึกษาโรงงานแปรรูปเกษตร แถวภูกระดึง แกก็ถีบหัวเราส่งเสีย พอไปอยู่ที่แอฟริกา ไม่ต้องไปเอ่ยอ้างถึงอีตานิติภูมิ(เพราะพูดไปแล้ว) มีคนบ้านเดียวกัน ซมซานมาหา เพราะแกทำอะไรก็ไม่สำเร็จ แม้ว่าจะเคยอยู่รัฐวิสาหกิจใหญ่มาก่อน พอไปขายน้ำก็เจ๊ง เข้าไปวงไหนไม่เจ๊งก็แตกกระจายยับเยิน แม้ชีวิตครอบครัว ทั้งเมีย ทั้งลูกก็ดูถูกเหยียดหยาม ก็เลยอาสาพาไปชุบชีวิตใหม่ที่แอฟริกา โอ้ยใหม่ๆที่ยังหางานดีๆให้ไม่ได้ก็ดูน่ารัก เหมือนน้องในไส้ พอพาไปอยู่นามิเบีย ไปเจอนักธุรกิจที่ดูแล้วดี เท่านั้นแหละลายเริ่มออก จนทุกคนที่บ้านผมบอกว่า ระวังอีตาคนนี้จะเป็นประเภทกินบนเรือนแต่กลับไปแอบขี้รดหลังคา ผมไม่เคยเชื่อและยังปกป้องเขามาตลอด พอผมย้ายไปทำศูนย์การค้า สร้างถนน สร้างบ้านที่ประเทศกานา ทุกคนทางบ้านห้ามผมไม่ให้เอาคนนี้ไป แต่ผมไม่เชื่อและให้โอกาส โครงการนี้ผมทุ่มทั้งชีวิตจนหมดหน้าตัก และเอาอีตาคนนี้ไป พอแกสบโอกาสเท่านั้นแหละ ลายออกจะจะเลย จนทำให้ตลอดชีวิตที่ไปเป็นผู้เชี่ยวชาญและหาเงินมา ก็มาสิ้นสุดที่นี้ แต่ก็เพราะอีตานี้แหละ ที่ทำให้ผมกลับมาคืนสังเวียนเดิมที่ประเทศไทย โดยผมก็ยังไม่ละความพยายามที่จะหาพรรคพวกเพื่อนแท้อย่างไม่ย่อท้อ และก็ดูเหมือนว่า จะมีโอกาสมากขึ้นเรื่อยๆ บุคคลหนึ่งที่ผมอยากจะกล่าว และบันทึกเป็นประวัติศาสตร์ให้ลูกหลาน เพื่อนฝูง ได้รับรู้ไว้ว่า เป็นบุคคลที่ ผมไม่เคยมีความสนิทสนมเป็นพิเศษมาก่อน แต่เรามีความผูกพันกันเกี่ยวกับเห็ดนี่แหละ โดยท่านเคยเข้ามาอบรมกับผมสมัยที่ผมยังเป็นนักศึกษาอยู่ปี 2 ในปี 2517 ช่วงนั้นท่านมียศเป็นทหารชั้นประทวน ช่วงนั้น เราเก็บค่าอบรม 200 บาท ในการอบรมเห็ดติดต่อกัน 1 สัปดาห์ ท่านก็เห็นพวกผมเป็นเพียงกลุ่มนิสิตที่อยากทำงาน แต่ยากจน เพราะช่วงนั้นชมรมเห็ดมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ มีอุปกรณ์อย่างละ 1 ชิ้นเท่านั้น แต่คนเรียนมีมากเป็นร้อย นายทหารชั้นประทวนท่านนี้ จึงเป็นตัวตั้งตัวตีระดมทุนจากผู้เข้าอบรมเพื่อซื้ออุปกรณ์การเขี่ยเชื้อให้จาก 1 เพิ่มเป็น 2 แต่ด้วยภารกิจและหน้าที่ ผมกับท่านก็แทบไม่ได้ข่าวซึ่งกันและกันเลย จนกระทั่งท่านได้มาเข้าอบรมเรื่องเห็ดอีกครั้งกับอานนท์ไบโอเทค ซึ่งเป็นช่วงที่ท่านมีเวลา เนื่องจากเกษียณอายุราชการแล้ว ท่านเองเป็นผู้อาสาที่จะทำการวิจัยเกี่ยวกับเห็ดต่อ ดังจะเห็นได้จาก ข่าวคราวที่ท่านส่งมา เป็นความคืบหน้า ความก้าวหน้า และความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับเห็ดที่มีประโยชน์ นอกจากนี้ ท่านยังเป็นผู้ นำเอาเรื่องของเห็ดเป็นยาไปทดลองใช้ในครอบครัว และบอกต่อๆไปด้วย ท่านเป็นคนที่คอยติดตามข่าวคราวความเคลื่อนไหวของอานนท์ไบโอเทคอย่างใกล้ชิดมาตลอด ไม่แพ้นายจิว หรือยายสุมาลี และจันทร์ทิพย์เลย เป็นเรื่องเหลือเชื่อมาก เมื่อครั้งผมใช้เวลาประกาศเพียงระยะเวลาสั้นมากว่า ผมจะไปบรรยายเรื่องเห็ดเป็นยาที่วัดเทพชัยมงคล อ.พัฒนานิคม ท่านก็อุตส่าห์ไปให้กำลังใจผมพร้อมทั้งเอามะละกอจากไร่ไปฝากด้วย เมื่อท่านทดลองเรื่อง เห็ดแครงด้วยเปลือกมันสำปะหลังได้ดี ท่านก็แจ้งข่าวมาให้สมาชิกทุกท่านทราบไปแล้ว(คนส่วนใหญ่เมื่อทดลองเจอสิ่งใหม่มักจะปิด) และที่เหลือเชื่อสุดๆ ก็คือ เมื่อวันที่ 26 กันยายน เวลาประมาณ 2 ทุ่มเศษ ผมได้แจ้งในฟอรั่มนี้ว่า เห็ดโคนที่เพนียด อันเป็นที่ที่ผมกำลังจะทำเป็นอุทยานเห็ดนั้น บัดนี้ เห็ดโคนชุดแรกออกแล้ว และผมกำลังจะออกเดินทางไปดูของจริงในช่วงเช้ามืดนี้ ที่ว่าเหลือเชื่่อสุดๆก็คือ ผมยังไม่ทันได้ออกจากอานนท์ไบโอเทคเลย เวลาประมาณตีสี่กว่า ก็ได้รับโทรศัพท์แจ้งว่า ผมเป็นสมาชิกของอาจารย์ ขณะนี้ผมไปรออยู่ใกล้ถึงที่แล้ว แต่ยังหลงอยู่บริเวณนั้น แต่พอเราได้สนทนากัน ท่านจึงรู้จุดพิกัดที่ถูกต้อง และด้วยสัญชาติทหารเก่า ท่านก็ใช้วิชาทหารของท่านไปยังจุดที่เห็ดโคนเกิดขึ้น โดยท่านได้ขับรถเข้าไปยังจุดที่เขาขึ้นไปล่าเห็ด จนกระทั่งรถไม่สามารถขึ้นไปได้อีกแล้ว ท่านก็ปล่อยให้ภรรยาของท่านเฝ้ารถเอาไว้ในสถานที่เปลี่ยวลำพังคนเดียว ส่วนตัวท่านเอง นั่งรถคุณแต๋นขึ้นเขาไปกับเข้า พอไปถึงจุดที่รถคุณแต๋นขึ้นไม่ได้ จำเป็นต้องเดินเท้า ท่านก็เดินไปจนถึงจุดที่มีเห็ดโคนเกิดขึ้นจริงๆ และได้ถ่ายรูปอันมีค่าส่งมาให้พวกเราได้ดูกันอย่างจะจะในฟอรั่มนี้แล้ว จึงนับว่า ท่านเป็นชายชาติทหารและมีจิตใจแน่วแน่จริง ขอให้สมาชิกทุกท่านร่วมส่งกำลังใจสดุดีในความมีน้ำใจของนายทหารท่านนี้ คือ ท่าน ผู้การ พอ.ภักดี ตองอ่อน ที่ท่านเป็นผู้กล้า ผู้เสียสละ และอาสาไปถ่ายรูปเห็ดโคนมาให้พวกเราดู หวังเป็นอย่างยิ่งว่า นี่จะเป็นแรงกระตุ้น ให้สมาชิกอีกหลายท่าน ร่วมกันออกมาแสดงพลังเพื่อประโยชน์ของบรรดาคอเห็ดทั้งหลาย แทนที่จะนั่งรอนอนรอให้ใฝ่ใดฝ่ายหนึ่งไปทำเสียฝ่ายเดียว ยกเว้นอีตาจิว ใจแกก็อยากจะทำเช่นเดียวกับผู้การภักดี เพียงแต่ว่า เมียแกยังไม่แข็งแรง จึงเป็นหน้าที่ของผมที่จะช่วยกันรักษาเมียแกให้หายไวไว จะได้สมาชิกผู้กล้าเพิ่มขึ้นอีก
ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด 36043619362936343609360

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด 36043619362936343609360

ดร.อานนท์ พอ.ภักดีและภรรยา ณ สถานที่จะพัฒนาเป็นอุทยานเห็ดอานนท์เวิลด์เร็วๆนี้
ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด 36293648361836343623360

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด 36293648361836343623360

อ.เยาวนุช พอ.ภักดีและภรรยา โดยได้รับคำยืนยันจากทั้งสองท่านว่า แต่เดิมภรรยาของท่านมีปัญหาเกี่ยวกับโรคเบาหวานและความดัน โดยค่าของน้ำตาลในเลือดสูงกว่า 380 ทำให้เดินแทบไม่ได้ แต่พอทานเห็ดเป็นยาไประยะแรกๆ ผู้การเองกลายเป็นจำเลยโดยไม่รู้ตัว เพราะถูกล่าวหาว่า ไปเอายาอะไรมาให้ทาน เพราะเกิดอาการเจ็บปวดเมื่อยล้าไปทั่วทั้งร่างกาย แต่พอทานเห็ดเป็นยา รวมทั้งทานยาหมอและควบคุมการทานอาหาร ปัจจุบัน ท่านสามารถเดินไปไหนมาไหนได้สะดวก เบาหวานและความดันเป็นปกติ ไม่มีปัญหาอีกเลย เช่นเดียวกับญาติของท่านที่มีปัญหาเดินลำบากอย่างเมียของนายจิว แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วหลังจากทานเห็ดเป็นยาไป จึงขอภาวนาให้เมียจิว หายไวๆเน้อ จะได้ไปลุยงานที่รอเธออยู่ ที่อุทยานเห็ดอานนท์เวิลด์
นอกจากนี้ ผู้การภักดี ยังมีโครงการช่วยเหลือสมาชิก ที่ไม่อยากซื้อก้อนเชื้อในราคาแพงตั้ง 7-10 บาท หากใครก็ตาม อยากจะทำก้อนเชื้อเห็ดเอง แต่ไม่รู้จะไปเริ่มต้นที่ไหนอย่างไร ตอนนี้ท่านผู้การได้สร้างบ้านติดแอร์อย่างดี 4 หลังไว้รอต้อนรัยสมาชิก ใครอยากจะทำก้อนเองก็ติดต่อไปที่ท่าน อาจจะผ่านฟอรั่มนี้ หรือหากเป็นไปได้ ขอให้ท่านผู้การให้เบอร์โทรศัพท์เอาไว้ด้วย ในที่นี้ ท่านไม่ได้หมายความว่า ท่านจะให้ไปเยี่ยมท่าน และพักอยู่ที่ห้องติดแอร์ฟรีๆน๊ะ ต้องช่วยค่าใช้จ่ายท่านด้วย แต่ท่านรับรองว่าจะสอนให้จนเป็น รายละเอียดติดต่อท่านได้โดยตรง โดยอานนท์ไบโอเทคไม่ได้มีการหักค่านายหน้าแต่อย่างใด

KaiOtoko Tue Sep 28, 2010 10:27 am

ผม นายจิว เลขที่สมาชิก 2552/P91/2403 เจ้าเก่าครับ
ก่อนอื่น ขอกราบสวัสดี และคารวะ ท่านพ.อ. ภักดี ตองอ่อนครับ ผมเคยได้อ่านกระทู้ต่างๆ ของท่านพ.อ. ภักดี มาหลายกระทู้แล้วครับ แต่ละกระทู้ล้วนแล้วแต่ได้ความรู้ใหม่ๆ เพิ่มขึ้นเสมอครับ ต้องขอกราบขอบคุณในความเอื้อเฟื้อ แบ่งปันความรู้ และความทุ่มเท เพื่อพัฒนาวงการเห็ดของท่านด้วยนะครับ (รูปที่ถ่ายตอนไปล่าเห็ดโคน ที่ท่านส่งมาก็สวย และได้ความรู้ด้วยครับ) ผมขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ผมยังเป็นแค่เด็กหัดเดินในวงการเห็ด ขอความกรุณาท่านพ.อ. ภักดี ช่วยสอนสั่งด้วยนะครับ
อาจารย์ครับ,
เมียผม และผม ขอกราบขอบพระคุณอาจารย์ และอาจารย์เยาวนุชอีกครั้ง ในทุกๆ เรื่องนะครับ ทั้งเรื่องเห็ดเป็นยาที่อาจารย์เมตตา ให้มาเพื่อรักษาอาการของเมียผม ทั้งคำอวยพรของอาจารย์ ,ความรู้ต่างๆ ที่อาจารย์สอนสั่ง, และความช่วยเหลือต่างๆ ที่อาจารย์และทีมงานทางศูนย์ไบโอเทคมีให้ครับ ในอนาคตอันใกล้นี้ ผมมีความยินดีอย่างยิ่งที่จะได้รับใช้ และติดตามอาจารย์ เพื่อพัฒนาวงการเห็ด และการเกษตรของไทยให้เจริญขึ้นครับ หากอาจารย์มีอะไรจะเรียกใช้ ขอได้โปรดสั่งมาเลยนะครับ (โดยความเห็นชอบของเมียผมครับ) ต้องขอยอมรับครับว่า ตื่นเต้นมากครับ ที่จะได้ไปช่วยงานอาจารย์ที่อุทยานเห็ดอานนท์เวิลด์ครับ
รักและนับถืออย่างสูง
จิว (ศิษย์มีครู)

packdee58 Thu Sep 30, 2010 8:12 pm

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด Map04i

ขอบคุณครับอาจารย์ ที่ให้เกียรติผมจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์ฯ คืนก่อนเดินทางผมเตรียมชาร์จไฟฉายติดเลนส์สีเหลือง กะว่าสามารถเข้าถึงที่หมายและขึ้นเขาได้ตั้งแต่เช้ามืด เพราะพอคุ้นเคยภูมิประเทศแถบนั้นอยู่บ้าง แต่ไปพลาดตอนที่มีรถบรรทุกวิ่งสวนทางมามากจนไม่ทันสังเกตุเห็นทางแยกเข้าบ้านหนองปล้อง
หลังจากผมกลับมาบ้านแล้วได้เปิดภาพถ่ายจากดาวเทียมของ google earth ดูตำแหน่งที่ตั้งอุทยานเห็ดฯ พบว่าอยู่ในแนวเส้นละติจูดเดียวกับไร่ผมพอดี คือที่ 15 องศา 2 ลิปดา ไร่ผมอยู่ ตำบลลำสมพุง อ.มวกเหล็ก จากไร่ผมสามารถใช้เส้นทาง เขาน้อย-ท่าหลวง-ม่วงค่อม-เพนียด แล้วเข้าบ้านหนองปล้องทางบ้านเพนียดได้ครับ ผมคงมีโอกาสไปเยี่ยมนายจิวที่อุทยานเห็ดอานนท์เวิลด์ ได้บ่อยครับ

สำหรับเรื่องที่สมาชิกท่านใดสนใจจะมาทำก้อนเชื้อเห็ดเองที่ไร่ผม สามารถเมล์มาติดต่อสอบถามรายละเอียดได้ที่ packdee58@hotmail.com

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด Map06

ภาพด้านล่างเป็นบรรยากาศที่ไร่ผม และสิ่งอำนวยความสดวกสำหรับทำเห็ด ภาพสุดท้ายเป็นที่พัก farm stay สองห้องแรกช่างกำลังเก็บรายละเอียดจะเสร็จภายในกลางเดือน ต.ค.นี้ครับ

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด Dsc000

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด Dsc002cp

URL=https://2img.net/r/ihimizer/i/dsc003t.jpg/] ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด Dsc003t

[/URL]

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด Dsc004q

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด Dsc005l

URL=https://2img.net/r/ihimizer/i/dsc007f.jpg/] ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด Dsc007f

[/URL]

anonmush Fri Oct 01, 2010 12:48 am

แล้วถ้าหากว่าสมาชิกของเรากันเอง ให้ความร่วมมือดั่งเช่น ผู้การ พอ.ภักดี ตองอ่อน ด้วยดีมาตลอดเช่นนี้แล้ว มีหรือที่วงการเห็ดไทยจะกลับมายิ่งใหญ่ในอันดับต้นๆ เฉกเช่นประเทศอื่นที่เจริญแล้วเขา เราจงลด ละ เลิก การถือเขา ถือเรา ไม่ยึดติด ไม่คิดว่าตัวเองเก่ง ไม่หลงตัวเอง รู้จักแบ่งปัน เมื่อนั้นแหละ สังคมจะเจริญรุ่งเรือง ตอนนี้ผมพร้อมแล้ว ที่ประกาศชักธงรบ เพื่อนำธงไทยในเรื่องเห็ดให้ยิ่งใหญ่ให้ได้ และทุกหน่วยสนับสนุนทั้งในและต่างประเทศพร้อมลุยแล้วครับ

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด

ขอจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งความผูกพันของผู้รักเห็ด

กราบสวัสดี และขอคารวะ ท่านพ.อ. ภักดี ครับ

ขอบคุณครับอาจารย์

นี่แหละครับสุดยอดของการตลาดและความร่วมมือเป็นเลิศจากสมาชิก