ขอบันทึกเป็นประวัติศาสตร์ของอุทยานเห็ดอานนท์เวิลด์

[Anonmushroom]

ตกลงว่าวันแห่งการรอคอยได้ผ่านลุล่วงไป และนี่เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่อายุเกือบจะ 60 อยู่รอมร่ออยู่แล้ว ที่ได้มีโอกาสเป็นเจ้าของที่ 107 ไร่ ที่ซื้อจากกองทุนแกรมม่าแคปปิตอล โดยได้โอนเป็นชื่อของ นายอานนท์ เอื้อตระกูล เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม 2553 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยใช้เวลาง่วนอยู่ทั้งวัน ณ ที่ดินอำเภอโคกสำโรง ซึ่งผมไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร เมื่อมีธุระไปสำนักงานที่ดินที่ไหน จะเป็นวันที่หัวหน้าสำนักงานที่ดินคนใหม่ย้ายมาวันนั้นหลายครั้งแล้ว เท่าที่จำได้เจอทั้งที่แก่งคอย ปากช่อง ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก เพราะผมเองก็เคยผ่านชีวิตการเป็นข้าราชการมาเช่นกัน แต่ที่สำนักงานที่ดิน มีความเด่นกว่าที่อื่นที่ผมพบเห็น กล่าวคือ ขนาดการย้ายตำแหน่งระดับอำเภอเท่านั้น จะมีการตั้งแถวรับหัวหน้าสำนักงานคนใหม่ ราวกับการต้อนรับผู้ครองนครอันยิ่งใหญ่ที่แอฟริกาเลย มีการตั้งแถวรอรับ มีการกล่าวรายงาน พร้อมทั้งดอกไม้(ผมไม่ได้สังเกตว่า มีธูปหรือเทียนไหม) มีของขวัญ มีคหบดีน่าตาดีๆ ภูมิฐานคอยต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ แต่พวกผมสิ ต้องตื่นแต่เช้ามืด หิ้วสังขารไปเข้าคิวตั้งแต่เช้า แต่ก็ต้องไปนั่งแถว(ไม่ได้ยืนเข้าแถวรอ พณฯ) ขณะที่ใจจดๆจ่อๆที่อยากจะรู้ว่า เงินค่าโอนที่เราเอาติดตัวไปพอหรือไม่ แล้วที่ของเรา ที่ญาติของผม ที่เป็นห่วงเป็นใย จนผมนอนไม่หลับ เพราะเขากลัวว่า ที่ผมจะซื้อนั้น ไปทับที่ทหารหรือไม่ เพราะยุคนี้ใครๆก็ต้องยอมเขา หรือว่า ทับกับเขตป่าสงวนหรือไม่ แล้วเวลาจากเช้าก็เข้าบ่าย จากบ่ายก็เข้าเย็น จนผมได้รับเกียรติเหมือนที่อื่น คือ เป็นรายสุดท้าย แม้ว่า จะส่งเจ้าหน้าที่ธนาคารไปจองคิวแรก แต่ก็ดีใจในขั้นแรก หลังจากงานต้อนรับหัวหน้าอันยิ่งใหญ่เสร็จแล้ว ก็เป็นเวลาใกล้เลิกงานพอดี หัวหน้าฝ่ายรางวัดบอกว่าที่ไม่มีปัญหา ไม่ทับที่ของใคร ก็โล่งใจได้ระดับหนึ่ง ทีนี้พอมาถึง เรื่องค่าธรรมเนียมค่าโอน ทางธนาคารก็กะว่าประมาณ 5-6 หมื่นบาท ปรากฎว่าเลขที่ออกเกือบหนึ่งแสนสี่หมื่นบาท นี่ขนาดเขาช่วยกันที่ติดห้วย ติดถนนออกแล้ว โดยตีราคาที่ดินราคา 6.4 ล้านบาท จึงเกิดโกลาหลขึ้นเล็กน้อย คือ เงินไม่พอครับ เลยต้องวิ่งวุ่นกับการไปกดเอทีเอ็ม แล้วเอทีเอ็มต่างจังหวัดพอเราต้องการเบิกครั้งละ 2 หมื่นบาท แต่ไม่มีเงินในตู้พอ สนุกมากครับ ต้องวิ่งไปตู้นั้น แล้วก็ย้ายไปตู้นี้ แล้วบัตรแต่ละอัน มันก็มีทั้งกำหนดเพดานและอะไรต่ออะไร สนุกจะตาย ผลสุดท้ายหวุดหวิดครับ ได้เงินจากทุกรูที่เคยซุกซ่อนไว้เอามาจนครบ และก็โชคดีครับที่ฝ่ายการเงิน ปกติปิด 15.30 น. แต่วันนี้เขาใจดีครับ รอรับเงินแสนสี่ถึง 5 โมงกว่าครับ(แหมทีเงินรอได้ ทีอย่างอื่นให้เรารอ ขออย่าได้มีโอกาสไปสำนักงานที่ดินบ่อยๆเลย) ทีนี้ ผมก็อยากจะรู้ว่าที่ที่ซื้อไปนั้น มันอยู่ที่ไหนบ้าง รู้แต่ว่าแปลงหน้าที่ติดถนนมี 73 ไร่ แต่แปลงที่ถูกบังคับให้ซื้ออีก 2 แปลงอยู่ที่ไหน แน่นอนล่ะแปลงหนึ่ง เป็นแปลงตาบอดสนิท เพราะดูตามแผนที่แล้ว มันต้องข้ามที่คนอื่น 2 รายจึงจะเข้าที่ที่ถูกบังคับให้ซื้อ คำถามที่โดนถามอยู่ตลอดว่า รู้ว่ามันเป็นที่ตาบอดแล้วจะซื้อทำไม ก็ที่ซื้อนั้น เราก็รู้มันตาบอดนั่นแหละ และเราก็ไม่ต้องการ เราต้องการเฉพาะที่ติดถนน ที่คนฉลาดทั้งหลายเขาก็ต้องการเช่นนั้นทั้งน้าน เพียงแต่มันเป็นเงื่อนไขของพนักงานขาย ชื่อ นายริมโขง แกลูกเล่นแพรวพราว แกบอกว่า หากต้องการที่ด้านหน้า ก็ต้องเอาที่ตาบอดและที่บนยอดเขาที่ไม่มีคนสนใจไปด้วย ดังนั้น ด้วยความที่ผมระลึกเสมอว่า ผมเป็นคนโง่ หรือฉลาดน้อยกว่าคนอื่น ผมเลยจำใจต้องซื้อไง คนฉลาดคนอื่นเขาไม่เอา เพราะเขาจะเอาแต่ส่วนดีๆไง คนโง่อย่างผมจึงได้ที่ที่นี้มาไง เมื่อมีการโอนเสร็จสับแล้ว ก็ไปถามเจ้าหน้าที่ฝ่ายรางวัดดูว่าจะพอไปทำรางวัดให้ดูได้ไหมว่า ที่ผมอยู่ที่ไหน แกก็ดีๆครับ อุตส่าห์รอให้ผมไปถาม พอแกคงรู้ว่าหมูมาแล้ว แกก็ไปเอาพิกัดและหลักฐานรุ่นลายคราม ค่อยๆเอามือคลี่กระดาษไขออกมาพร้อมทั้งมีเศษกระดาษหลุดออกมาตามรอยคลี่ไปด้วย แล้วแกก็ดูตามตารางหรือคิวที่จะออกไปรางวัดให้ได้ ผมก็โชคดีกว่าคนอื่นอยู่ดีคือ เร็วที่สุด คือ วันที่ 8 ก.พ. 2554 จึงจะรู้ว่า ที่ที่ผมซื้อมีอาณาเขตถึงไหน แล้วแบบนี้นายจิวจะรอผมไหวหรือ แล้ว ผมสั่งซื้อบ้าน ซื้อศาลา ที่จะต้องรีบเอาไปวาง เพื่อใช้เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจอีตาจิวกับเมียแก และสถานที่ทำงานให้ยายสุมาลี และพนักงานใหม่ผมคือ จันทร์ทิพย์ในช่วงออกพรรษาได้ไง อาจารย์เยาวนุช แกก็รับมุขทัน ขณะที่ตีนข้างหนึ่งผมไปกดที่ตีนของแก เพื่อส่งสัญญานว่า ถึงคราวที่เสียงผู้หญิงออกมาออดอ้อนได้แล้ว อ.เยาวนุช แกก็ไวทันการณ์แกเลยถามว่า ท่านค่ะ(ก็เพราะเราอยากจะขอความช่วยเหลือจากเขา จึงยอมเรียกเขาว่า ท่าน) จะพอมีโอกาสที่จะทำอะไรให้ได้เร็วกว่านี้ไหมค่ะ เท่านั้นเองครับ เข้าล๊อคเลย แกก็ทำเป็นโทรไปหาลูกสาว โทรไปหาเพื่อน แล้วพูดให้เราได้ยินว่า แกแทบไม่มีเวลาว่างเลยในชีวิตของแก แกมีงานทำตลอด 24 ชม.เลย นับว่าเป็นข้าราชการไทยตัวอย่างที่น่าจะทำงานหนักที่สุดในโลก พอแกคุยโทรศัพท์แล้วก็บอกลูกสาวว่า เดี๋ยววันจันทร์พ่อจะโอนเงินค่าผ่อนรถให้ (ผมรู้เลยว่า งวดนี้ ผมต้องได้จ่ายค่างวดรถให้คนอื่นแน่ๆ) แกก็หันมาพูดกับพวกเราฟังว่า แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำให้เร็วๆได้ เราก็เลยหน้าหงอยไปด้วยความสิ้นหวังอยู่กลางตาตุ่มเลย(ทั้งๆที่ผมยังไม่รู้เลยว่า ตาตุ่มจริงๆผมอยู่ตรงไหน) อีกสักพักแกก็บอกว่า "แต่"(เท่านั้นแหละเราตาสว่างขึ้นมาเลยครับ เพื่อจะรอฟังคำต่อไปหลังแต่ แกบอกว่า แกคงมีเวลาว่างเฉพาะวันเสาร์ที่จะถึงนี้เท่านั้น โอ้ยคุณเอ๋ย จาก 8 ก.พ. 2554 มาเป็นวันเสาร์ที่ 9 ต.ค. 2553 มันสุดยอดอยู่แล้ว แล้วมันทันใจอีตาจิวด้วยล่ะ แล้วก็แกพูดต่อว่า สำหรับค่าเสียเวลา ล่วงเวลาอะไรต่างๆแกก็จะช่วยคิดเป็นกรณีพิเศษให้ โดยคิดถูกกว่าคนอื่นเขา โดยแกคิดเพียงไร่ละ 101 บาท(ยังมี 1 บาทแถมจาก ร้อยด้วย แกคงคิดค่าเสี่ยง ค่าดอกเบี้ยทบแล้วทบอีกและค่าโทร รวมทั้งค่าจานดาวเทียมไปด้วย) ผมทั้งสองคนพูดเสียงเดียวกันเลยครับว่า นับว่าเป็นความกรุณาอย่างสูงที่ความมีเมตตาครั้งนี้ โดยเรามีนัดกันไว้ในเวลา 9 โมงตรง โดยทางผมจะต้องเตรียมคนงาน คนถางป่า คนตอกหมุดให้พร้อม ท่านอาจจะไปแค่เหยียบแล้วชี้ๆๆๆๆๆ ที่สำคัญรับค่างวดรถงวดนี้จากผมแน่ๆ
จิวเอ๋ย บอกแล้วไงว่า ดวงผมกว่าจะได้อะไรมันช่างยากแสนเข็ญอะไรเพียงนี้ ขอให้คุณบัญญะบัญญังบ้างเน้อ ที่กรุณาเร่งผมยิกๆๆๆๆทุกเรื่่อง แล้วอย่าหาว่าไม่บอกน๊ะ หากที่เพนียดติดต่อสื่อสารไม่ได้ คุณก็รับมือตอบในฟอรั่มนี้แทนก็แล้วกัน ส่วนผมจะไปงมดูที่ก่อนว่ามันอยู่ที่ไหนแน่ และก็จะไปเตรียมการรับพวกเราที่นั่นก็แล้วกัน เอวังด้วยประการฉะนี้

[????????]

สวัสดีค่ะอาจารย์
จันทร์ทิพย์ ค่ะ
พวกสำนักงานที่ดินก็ยังงี้ทุกจังหวัดแหละค่ะ ขนาดที่บ้านหนูแม่เขาทำรางวัดที่นาขนาดเป็นไปตามคิวน่ะค่ะ ยังต้องมีเงินใส่ซองพิเศษให้อีก แถมต้องเลี้ยงข้างกลางวันด้วย (เขาจะต้องมาให้ตรงเวลาพักทานข้าวพอดีเลย) เฮ้อ! ระบบราชการไทย เขาถึงได้ว่าพวกที่ได้มีโอกาศ รับราชการน่ะ ทำงานสบาย เช้าชาม เย็นชาม เดินไป เดินมา รับ 5พัน
สู้ๆค่ะอาจารย์ หนูเป็นกำลังใจให้ เดี๋ยวถ้าศูนย์เห็ดแห่งชาติเปิดเป็นทางการเมื่อไรอย่ามาง้อก็แล้วกัน ฮึ! ขอหมายหัวไว้เลย พวกนี้เอาไว้ท้ายแถวสุดๆไปเลย
จันทร์ทิพย์ (พนักงานใหม่)

[KaiOtoko]

ข้าราชการไทยก็เป็นซะหยั่งงี้อ่ะครับ มิน่าประเทศไทยถึงได้พัฒนาช้าเหลือเกิน จะว่าไป บางเรื่องดูเหมือนจะถอยหลังซะด้้วยนะครับ อาจารย์ ผมว่า ก่อนที่รัฐบาลเค้าจะพัฒนาอะไรต่อมิอะไร (ด้วยการสร้างไป กินไป) ผมว่าน่าจะพัฒนาคนก่อนเลยนะครับ ให้มีคำว่า ละอาย หรือ หิริโอปตัปปะ น่ะครับ อาจารย์ว่ามั๊ยครับ
พวกเราทุกคนเห็นใจ และเหนื่อยแทนอาจารย์จริงๆ เลยครับ แต่ไม่เป็นไรครับ อาจารย์ อีกไม่นาน พวกผมก็จะได้ไปร่วมเหนื่อยกับอาจารย์แล้วครับ สู้ สู้ครับ
รักและเป็นกำลังใจให้อาจารย์เสมอครับ
จิว (ศิษย์มีครู)

[???????]

สวัสดิืครับอาจารย์
ต้องขอแสดงความยินดีกับอาจารย์ด้วยกับอุทยานเห็ดอานนท์เวิลด์ครับ ผมเพิ่งกับมาจากต่างประเทศหายไปสามเดือน
ครับพอกับมาก็มาเปิดดูในกระทู้มีหลายเรื่องให้ได้ความรู้หลายเรื่องเลยครับ และถ้าอาจารย์อย่าให้ช่วยอะไรก็บอกได้ครับพอมีความรู้
เกี่ยวการพวกควบคุมอัตโนมัตและพวกไฟฟ้าครับ ในส่วนของเรื่องที่สำนักงานที่ดินเป็นธรรมดาครับผมเคยไปได้คิวที่สามแต่เสร็จเอาบ่ายสามไม่รู้ว่ามันนานอะไร เราก็นั่งรอก็เห็นคนมาจากไหนไม่รู้มานักแล้วทำให้ก่อนเลยใบคิวไม่มี พอเราไปถามตอบหน้าตาเฉยเลย
คนของนาย ดูมันทำ ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ด้วยครับ
ขอแสดงความนับถือ
สุวินัย

[??????]

ผมว่าจานเข้าใจผิดหลายอย่างน่ะครับ

[??????]

คือผมไม่ได้ทำงานที่ดินครั้บ..แต่. เคยสอบถามมาบ้าง(ซอกแซ๊ก)

เรื่องการรอรับเงิน...จริงแล้ว เงินที่สำนักงานที่ดินเก็บจากจานแสนกว่า...ทางสำนักงานที่ดินได้จริงแค่ ยี่สิบห้าบาท..(ค่าคำขอห้าบาท..ค่าพยานยี่สิบบาท..ที่เหลือ ส่งท้องถิ่น(ทั่วๆไปประมาณสี่สิบเปอร์เซ็น) และส่งสรรพพากร(ทั่วๆไปประมาณ หกสิบเปอร์เซ็น)
และทีรอจานถึงห้าโมงกว่า..เป็นเรื่องน่าเห็นใจเจ้าหน้าที่การเงิน...กว่าจะปิดบัญชีก็หกโมงกว่าจะกลับถึงบ้าน...ยังมีลูกผัวรอให้เซอวิศอีก
........ผมแค่อยากให้จานรู้สึกดีๆกับสิ่งดีๆที่ การเงินของสำนักงานที่ดินมอบให้บ้างเท่านั้นครับ"""""""""

ส่วนเรื่องการรังวัด....ครั้งแรกที่บอก..รังวัดปี ห้าสี่..น่าจะเป็นการรังวัดแบบเป็นทางการ..ซึ่งต้องส่งหมายข้างเคียง ต้องเข้าคิว..ซึ่งเป็นเรื่องจำเป็นมากสำหรับการแบ่งแยก รวมแปลง.....แต่ของจาน เป็นแค่สอบเขต..แค่อยากรู้เขตที่แน่นอน..ไม่ต้องวัดอย่างเป็นทางการก็ได้....ช่างรังวัดเลยรับงานเอง เสาร์ อาทิตย์ ซึ่งการนี้ จานไม่พอใจก็จะเอาช่างคนอื่นหรือ รังวัดเอกชนมาวัดก็ได้..ไม่มีใครว่าครับ

ส่วนเรื่องรอนาน...ขอให้จานดูเจ้าหน้าที่แต่ละคน..เขาทำงานหรือเปล่า..หรือเขานั่งเล่นกัน..ผมคาดว่า..กว่าจะได้โอนกัน จานไปตรวจสอบที่ดินที่ฝ่ายรังวัดเสียก่อนซึ่งน่าจะใช้เวลาพอควร กว่าจะลงมาเข้าคิว ทำเรื่องที่ฝ่ายนิติกรรมเพื่อโอน ก็น่าจะสายมากแล้ว
กว่าจะถึงคิว..กว่าจะได้ทำเรื่อง...พอคิดเงินเสร็จ..อ้าววว ตังค์ไม่พอ..ต้องรออีก...มันเลยช้า
ซึ่งราคาประเมินหกล้าน ผมคิดคร่าวๆทัวๆไป ไม่มีส่วนลดตามกฏหมายต่างๆ ค่าโอนน่าจะอยู่ประมาณ สามแสนน่ะ.... จานก็บอกเองว่า...ให้คนขายไปจองคิวไว้ก่อน....ซึ่งการจองคิวไว้ก่อนไม่มีในระเบียบที่ดินครับ....คิดดู..มันยุติธรรมหรือ..ถ้ามันจองกันได้...ใครมีพรรคพวกในที่ดิน มิโทรจองกันสบายหรือ....ตามระเบียบต้อง ตัวพร้อม..เอกสารพร้อม ประชาสัมพันธ์จึงรับเรื่อง
ส่วนการจ่ายตังค์...แล้ว แอบลัดคิว..ก็...๕๕๕๕๕๕๕ เห็นบ่อยมากคับ...

ส่วนเรื่องคอรัปชั่นต่างๆ...ที่ผมเจอมา..ก็เหมือนๆกันทั้งหมด...แม้กระทั่ง ครู...(ลองฝากลูกเข้าโรงเรียนไหนซิ หรือการ จัดซื้อจัดจ้างในโรงเรียนซิ๕๕๕๕๕๕๕)



""""""""พวกข้าราชการมันก็คอรัปชั่นกันทั้งนั้น...แต่ในที่ที่ มืดมน อน ท กาล ก็ยังมีแสงสว่าง..เล็กๆ..(มั่งแหละ)

ผมจึงอยากให้จานรู้สึกดี(ซักหน่อย)ซึ่งผมเชื่อว่า การเข้าใจกันทำให้รู้สึกดีน่ะ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕"""""""

[??????]

ส่วนทีจดทะเบียนให้จาน. จานจ่ายเงินห้าโมงกว่า...กว่าจะจดเสร็จ...หกโมง...

เขาก็ต้องทำล่วงเวลาให้จานโดยไม่มีใครจ่ายค่าโอทีให้...ทั้งที่ จานเตรียมเงินมาไม่พอเอง....

.....เช่นกัน..กว่าจะกลับถึงบ้าน..ลูกผัวรอเซอวิศ อีก......

[??????]

ส่วนราคารังวัดไร่ละร้อยเศษ...สามแปลง..หมื่นนิดๆ...

ผมว่าราคาถูกน่ะ..จริงอย่างที่ช่างแกว่าแหละ..ขนาดผมคุ้นๆ..แปลงเดียว แค่สามไร่ มันล่อผมซะห้าพัน

ของจาน ถุกมากกกกกแล้วคับ มันคง คิดแค่สองแปลง แล้วแถมให้จานฟรีอีกแปลง

(ผมมองเป็นสิ่งดีๆนะเนี่ย)๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

[sirinut_win9]

ผมว่าเรียกว่าท่านอาจารย์จะดีกว่านะครับ เป็นการให้เกียรติท่านอาจารย์ครับ ไม่ใช่ จาน ใช้คำย่อเกินไปหรือเปล่าครับ ทักท้วงตามความรู้สึกครับ อย่าโกรธกันนะครับ

[pae2911]

บางอย่างผมก็เห็นด้วยกับคุณติดตามนะครับ ในส่วนเรื่องของการให้ความรู้สึกดีๆ ต่อกัน แต่บางอย่างผมขอเห็นต่างจากคุณติดตามนะครับ เช่นเรื่องที่ว่า"ส่วนเรื่องรอนาน...ขอให้จานดูเจ้าหน้าที่แต่ละคน..เขาทำงานหรือเปล่า..หรือเขานั่งเล่นกัน" อันนี้ผมเห็นว่าถ้าใครเป็นชาวบ้านธรรมดา้(ไม่เฉพาะแต่ตาสียายสาเท่านั้นนะครับ รวมหมดในส่วนของปุถุชนคนธรรมดาที่ไม่มีศักดินา) ต้อง"รับบัตรคิวและตามคิวนะครับ" แต่ถ้าเป็นนายทุนเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ นายทุนที่รับจำนอง และอีกหลายๆนายทุน (ไม่รวมถึงนายทุนทำเห็ดหรือขายเห็ดนะครับ แฮะๆๆๆ หยอกเอินกันเล่นนะครับ) เพียงแค่ให้ลูกน้องคนสนิท(เออใช้คำนี้แล้วดูเหมือนนายทุนเป็นผู้มีอิทธิพลเลยเนอะ) นำเอาเอกสารที่จะดำเนินธุกรรม ณ.ที่ดินแห่งนั้นๆ ไปฝากไว้กับเจ้าหน้าที่ดินเท่านั้นแหละ เจ้าที่ที่ดินก็จะบอกว่า "เดี๋ยวเสร็จแล้วโทรบอกมาลงลายมือชื่อในเอกสารนะครับ/ค่ะ ท่าน" ส่วนชาวบ้านธรรมดา้นะเรอะ ไปตั้งแต่ 7-8 โมงเช้า คิวแรกๆ กว่าจะเสร็จ 16.30 นาฬิกา บางรายซ้ำร้าย เพราะเจ้าหน้าที่รีบไปเซอร์วิส คุณสามีและคุณลูกเทวดาตามที่ว่า ก็ได้คำตอบว่า"มื้อนี่บ่ทันเด้อลุง มื้ออื่นมาใหม่" (แปลได้ว่า วันนี้หมดเวลาทำการแล้ว พรุ่งนี้มาดำเนินการใหม่นะลุง) เหตุที่ไม่เสร็จเพราะว่าตาลุงแกต้องรอให้เจ้าหน้าที่ดำเนินการให้ท่านนายทุนให้เสร็จก่อน ด้วยประการฉะนี้แล
เมื่อเป็นดังนี้ จึงมีความรู้สึกที่ไม่ค่อยจะดีกับผู้ปฏิบัติงานของหน่วยงานราชการไทย(บางหน่วยงาน ไม่ใช่ทั้งหมด...เอ๋ หรือว่าจะทั้งหมดดีหน่า) จึงหันมาปลูกเห็ดเป็นอาชีพเสริมดีกว่า ศึกษาวงจรชีวิตของเห็ด ขายเห็ดไปด้วยมีรายได้ ขายไม่หมดก็แจกกันไป ทำบุญกันไป สบายใจกว่ากันเยอะ และต่อไปในอนาคตอันใกล้นี้ผมก็จะไปเป็นศิษย์ของอาจารย์นะครับ ส่วนตอนนี้ขอลองผิดลองถูกไปก่อน เพื่อจะได้บันทึกปัญหาเอาไว้ แล้วไปรับความกระจ่างในการอบรมครับ
ป.ล.เหตุการณ์ดั่งที่กล่าวมาข้างต้นนี้ สัมผ้สได้ด้วยตัวคุณเอง ณ. สนง.ที่ดินใกล้บ้านคุณ

[??????]

คุณ pae2911 คงจะอ่านไม่ละเอียด...ผมก็บอกแล้ว..ว่า..จ่ายเงินแล้วได้ลัดคิวก็มี.. ประเด็นคือ...ที่รอนาน ไม่ใช่เรื่องลัดคิวอย่างเดียว
แต่มันเป็นเรื่อง..งานเยอะ..จนท.น้อย อีกด้วย..ถึงบอกว่า..เจ้าหน้าที่เขานั่งเล่นกัน หรือ เขาทำงานกันไม่หยุด..
แต่. กรณีของ จานน่ะ..ยังไงก็ช้า...ต่อให้ไม่มีการลัดคิวก็ช้า..
ขั้นตอนน่ะ...จานแก ไปตรวจสอบเสียละเอียด ไม่ทับที่ป่า..ไม่ทับที่ตะหาน..กว่าจะเสร็จ..กี่โมง...แล้วค่อยมาทำเรื่อง..ซึ่ง คิวคนอื่นๆก็แซงไปแล้ว....(ไม่ใช่ว่าตรวจสอบไม่ดีน่ะ..แต่มันเป็นเรื่องใช้เวลา) และเรื่องของจานมัน สามแปลงน่ะ...ถ้าเป็นสามกรณี..ก็ต้องทำสามเรื่อง ยิ่งช้าเข้าไปใหญ่...กว่าจะสอบเสร็จ พิมพ์เสร็จ.. คิดเงินเสร็จ.. อ้าว เงินไม่พอ..ต้องออกไปกด..นานเท่าไร กว่าจะกลับมา
ห้าโมงกว่า..เขาไม่ปิดห้องการเงินแล้วกลับบ้านก็ดีแล้ว

ส่วนเรื่องที่..คุณว่า.. พวกรายใหญ่ เอาเอกสารมาทิ้งไว้..ก็เป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่หรือ...กลับกัน...ถ้าให้รายใหญ่มาโอนทีละสิบกว่าแปลง เข้าคิวเช้าๆ..(พวกนี้มันคล่องอยู่แล้ว) ให้ตาสี ตาสา ที่คุณว่ามาต่อคิวหลังพวกเซียน..ตกเย็นก็ไม่เสร็จ..และไม่ใช่ตาสี ตาสาร้อนานอยางเดียว .. เจ้าหน้าที่ก็จะไม่ไหวด้วย .ก็เป็นการภายในว่า..ให้ทิ้งเอาไว้..ว่างเมื่อไรก็ทำให้
บางที..สองสามวันด้วยซ้ำ.....นี่แหละ..ที่ผมอยากให้เข้าใจ..จะได้มีความรู้สึกดีๆต่อกัน(บ้าง) มันไม่ได้เลวร้ายไปเสียหมด
..และโทดที...ค่าใช้จ่ายในสำนักงานที่ดิน มันพอเสียที่ไหน น้ำดื่มประชาชน กาแฟ.. กระดาษ ปากกา จนท.ต้องซื้อเองทั้งนั้น
ก็ได้รายใหญ่นี่แหละ..(ขอ)ช่วยบริจาก...
ไอ้ความชั่ว..ไม่ใช่ไม่มี..มี..แต่ก็เหมือนข้าราชการไทยทัวๆไป..เข้าใจยังคับ แค่อยากให้มองแง่ดีๆมั่ง ก็แค่นั้น


ส่วนที่ผมเรียกว่า จาน ก็เพราะว่า ตั้งแต่เรียนมาจนจบหมาลัย ก็เรียกแบบนี้มาตลอด...อาจจะผิดวัฒนธรรมของที่นี่ ก็ได้

ว่างั้นเถอะ แต่. เล็กน้อยน่ะ อย่าถือสาเล้ย... เอาประเด้นเหอะ

[??????]

แล้วที่บอกว่า...คิวแรกๆ เสร็จสี่โมงครึ่ง(เย็น) น่ะ ถ้าเตรียมเอกสารมาครบ..งานไม่มีปัญหา...ผมไม่เคยเจอ กรณีแบบนี้น่ะ ก็ไปมาหลายที่เหมือนกัน
..แล้วถ้า จนท.รับงานแล้ว...งานไม่มีปัญหา..ถ้าไม่สนิทกันแต่บอกให้กลับบ้านก่อน..สิบปีหลังมาเนี่ย..ผมไม่เคยได้ยินน่ะ
เพราะมันผิดระเบียบ...รับเรื่องให้รอแล้ว ใช้ให้กลับบ้าน.....ถ้าคุณเจอแบบนี้ ร้องเรียนดูซิ อย่าดีแต่บ่น..เพื่อ จะได้มีการปรับปรุง
งานให้ดีขึ้น...เรื่องลัดคิวก็เหมือนกัน ถ้าจับได้ไล่ทันก็ลุยเลย...

ที่เห็น เขาก็เอาลูกจ้าง(จ้างมากันเอง) มาช่วยกันทำ...มันผิดตรงไหนล่ะคับ

[?]

เรื่องลัดคิวที่ว่ามี..ก็ยอมรับ..แต่. ไม่ได้ส่งผลกระทบมากมาย จนขนาด ชาวบ้านคิวแรก ต้องรอถึงเย็นถึงค่ำ

สมมุตว่า..จนท. เค้าเตอร์ มีสามคน มีเส้นใหญ่ มาสักวันละสามคน(ต่อให้ไม่ต้องส่งให้ลูกจ้างทำ..ทำในเคาเตอร์ก็เหอะ..)

เข้าช่องละคน..ก็ ช้าประมาณเรื่องละ สี่ห้าสิบนาทีเอง ไม่มีผลถึงเย็นถึงค่ำดอกคับ ถ้าไม่มีปัญหาอื่นน่ะ

คือ อะไรๆ มันไม่ได้เลวร้ายไปซะหมดคับ..ถ้าเข้าใจกัน.ก็จะเห็น สิ่งดีๆเยอะแยะมากมาย

[pae2911]

สงบ สยบ ความเคลื่อนไหว...มีเพียงผมคนเดียวที่หลงติดเบ็ด งั้นผมเอาอย่างบ้างนะครับอาจารย์

[KaiOtoko]

แหม นี่ขนาดคุณติดตามบอกว่า ไม่ได้ทำงานในสำนักงานที่ดินนะครับ แค่เคยสอบถามมาบ้าง ยังรู้ลึกซะขนาดนี้ นับถือๆ
จิว

[??????]

ผมได้ส่งเรื่องราวทั้งหมดนี้ไปยังส่วนรับเรื่องราวร้องทุกข์ของกรมที่ดินให้แล้วครับเพื่อนๆ และอาจารย์

ซึ่งน่าจะได้รับการชี้แจงเร็วๆนี้ครับ

คือผมเห็นอาจารย์ รู้สึกดีๆกับเพื่อนมนุษย์เยอะแยะมากมาย...ก็ไม่อยากให้รู้สึกแย่ๆ มากเกินความจำเป็นน่ะครับ