ถึง พี่ป้อและคุณนก ครับ

[KaiOtoko]

สวัสดีครับ อาจารย์, พี่ป้อ, และคุณนก ครับ
ก่อนอื่น ขอยินดีด้วยอีกครั้งนะครับ กับคู่บ่าวสาว ที่ตอนนี้ได้กลายเป็นคู่สามีภรรยาไปเรียบร้อยแล้ว คือพี่ป้อ กับคุณนก
เสียดายจังครับ ที่วันงาน ผมไม่สามารถไปร่วมในงานได้ เพราะติดงานที่บริษัทบังคับให้ทำ ดังที่ได้แจ้งความจำเป็นให้อาจารย์ และพี่ป้อทราบไปแล้วครับ เลยอดกินฟรี เอ๊ย แสดงความยินดีในงานด้วยเลย แต่ไม่เป็นไรเนอะ เราพี่น้องกัน แสดงความยินดีในนี้ก่อนก็ได้เนอะ ไว้เจอกันแล้ว ค่อยฉลองกันอีกที (โดยให้พี่ป้อเลี้ยง ) ว่าแต่ พี่ป้อ กับคุณนก ไปฮันนี่มูนกันที่ไหนเหรอครับ เพราะเห็นพี่ป้อ ยังมาตอบกระทู้ของคุณ Tony อยู่เลย เลยสงสัยว่า ได้ไปฮันนี่มูนกันรึยังครับเนี่ย รึว่าทำแต่งานครับ ระวังเดี๋ยวคุณนก จะงอนเอานะครับ จะหาว่าผมไม่เตือน ฮิฮิ
นับถือ
จิว (ศิษย์มีครู)

[bee_anonworld]

อยากจะเล่าให้คุณจิวฟังในบรรยากาศในวันงานแต่งงานของพี่นกกับพี่ป้อ ในวันเสาร์ที่ 18 ธันวาคม 2553 ที่ผ่านมา จริงๆแล้วงานแต่งที่ทำตามประเพณีและพิธีการต่างๆนั้นได้เสร็จสิ้นไปแล้วตั้งแต่เดือนมิถุนายน ที่บ้านของพี่นก ที่จังหวัดพิจิตร แต่วันที่ 18 ธ.๕. ที่ผ่านมา ถือว่า เป็นการฉลองคู่สมรสให้แก่ญาติมิตรและเพื่อนฝูงมากกว่า ดังนั้น งานนี้ จึงจัดกันแบบสบายๆไม่มีพิธีรีตรองอะไรมากนัก เป็นการรวมญาติ รวมเพื่อนพ้อง และเอาเรื่องเก่าๆในอดีตของพรรคพวกเพื่อนฝูงมาย้อนยุคกันมากกว่า แต่สำหรับพวกเราชาวอานนท์ไบโอเทค ที่ไม่ได้ไปร่วมงานวันหมั้นและวันแต่งตามประเพณีที่จังหวัดพิจิตรนั้น ทางเราได้รับคำสั่ง โดยเฉพาะคุณพ่อ (ดร.อานนท์ เอื้้อตระกูล) ได้ถูกคำสั่ง ทั้งจากคุณแม่พี่ป้อ และพี่ป้อเอง ห้ามออกนอกประเทศโดยเด็ดขาดในวันนั้น เพราะคุณพ่อจะต้องขึ้นกล่าวแสดงความยินดีในฐานะที่เป็นญาติผู้ใหญ่(น้า) และผู้ร่วมงานของพี่ป้อ คุณพ่อจึงเตีรยมตัววันนั้นเป็นพิเศษ เพราะโดยปกติแทบทุกวัน ท่านจะต้องขับรถไปกลับวันละร่วม 300 กม. เพื่อไปดูงานพัฒนาอุทยานอานนท์เวิลด์ที่โคกสำโรง จังหวัดลพบุรี โดยเฉพาะวันเสาร์ จะเป็นวันครอบครัว ที่เรามักจะไปรวมกันที่นั่น แต่วันนี้ท่านเตรียมตัวที่จะไปงานของพี่ป้อและพี่นกเป็นกรณีพิเศษ ก็พิเศษจริงๆ เพราะเราขนกันไปพร้อมกันทั้งครอบครัว และไปถึงสถานที่จัดงาน โรงแรมริชมอนด์ นนทบุรี ก่อนใครเพื่อน แต่ก็ดีที่เป็นโอกาสอันดีในการทักทายญาติๆ ทีนี้พอมาถึงไฮไลต์ของงาน พิธีกรได้เชิญคู่สมรส(ไม่ใช่บ่าวสาว เพราะแต่งงานกันแล้วหลายเดือน แล้วก็ไปฮันนีมูนกันแล้วมั้ง คุณจิว เพราะหลายเดือนแล้วนี่) ขึ้นเวที มีการเปิดวีดิโอทัศน์ให้ดูในชีวิตที่ผ่านมาโดยย่อของทั้งพี่นกและพี่ป้อ จากนั้นก็ได้เชิญคุณลุงที่พวกเราเคารพนับถือ คือ ผศ.จำเนียร พริบไหว อดีตรองอธิการบดีนิด้า เป็นผู้กล่าวอวยพรคู่สมรสและกล่าวขอบคุณแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานในฐานะเป็นตัวแทนคู่สมรส จากนั้นก็เชิญคุณพ่อขึ้นไปกล่าวต่อในฐานะญาติและผู้ร่วมงาน ใครๆก็รู้ดีว่า ปกติคุณพ่อจะถนัดการสอนระยะยาว หมายความว่า ร่ายยาว อย่างน้อยก็ 3-6 ชม.รวดมาแต่ไหนแต่ไร แต่วันนี้ท่านถูกมอบภาระให้ขึ้นไปกล่าวสั้นๆ โดยท่านกล่าวโดยสังเขปว่า เห็นพี่ป้อและเคยเลี้ยงพี่ป้อมาตั้งแต่กำลังหัดเดิน เพราะคุณพ่อได้ไปอาศัยคุณป้าปรานอม อาศิรพงค์พิสิฐ อยู่ในช่วงหยุดสุดสัปดาห์สมัยที่เรียนมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ตั้งแต่ปี 2515 โดยถือว่า คุณแม่พี่ป้อเป็นแม่คนที่สอง ฉะนั้นคุณพ่อจึงมีความสนิทสนมกับครอบครัวของพี่ป้อและพี่ป้อมาก ในระหว่างที่พี่ป้อทำงานอยู่ที่บริษัทสามารถ พี่ป้อก็มีความคิดอยากทำธุรกิจของตัวเอง พี่ป้อก็ได้มาปรึกษาและฝึกวิธีการทำตรายาง งานอาร์ทเวิรค์ ถ่ายเอกสารจากคุณแม่(อ.เยาวนุช เอื้อตระกูล) ที่เปิดร้านคมชัดอยู่ที่หน้ามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ จนกระทั่งพี่ป้อประสพผลสำเร็จในธุรกิจก้าวขึ้นไปสู่นักกิจกรรมและจัดงานอีเวนต์ขนาดใหญ่ จนได้รับรางวัลเป็นนักธุรกิจดีเด่นระดับชาติติดต่อกันหลายปี และเมื่อมีการขยายงานของอานนท์ไบโอเทค พี่ป้อก็ได้มาช่วยงานด้านการอบรมและเวปไซดื จนกระทั่งทำให้อานนท์ไบโอเทคมาถึงวันนี้ ก่อนจบคุณพ่อได้ฝากข้อคิดที่เป็นที่ถูกอกถูกใจของหลายๆคน โดยเฉพาะฝ่ายสตรีทั้งหลาย โดยท่านบอกว่า การมีชีวิตคู่นั้น มิได้ราบรื่นอย่างมีความสุขเสมอไป มันอาจจะมีข้อขัดแย้ง ความเห็นแตกต่าง ก็ถือเป็นเรื่องธรรมดา ยิ่งทั้งพี่ป้อและพี่นก เป็นคนเก่งทั้งคู่ จะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ เพราะคนเก่งกับคนเก่งนั้น ส่วนใหญ่มักจะมีความเห็นไม่ค่อยจะลงรอยกัน จึงขอให้คู่สมรสรู้จักโอนอ่อนผ่อนปรนกันบ้าง ชีวิตก็จะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ส่วนข้อคิดที่สอง ท่านบอกว่าวิธีการมัดใจคู่รักนั้น ฝ่ายชายจะต้องยอมมอบความไว้วางใจอันยิ่งใหญ่ให้แก่ฝ่ายหญิง โดยมอบเงินที่เป็นรายได้ทุกบาท ทุกสตางค์ ที่สามารถเปิดเผยได้ หรือพูดง่ายๆที่ฝ่ายภรรยารู้ ให้แก่ภรรยาเสียให้หมดโดยดุษฎี แบบนี้รับรองว่า อยู่กันยืดยาวอย่างมีความสุขแน่ๆ ข้อคิดเห็นข้อสองนี้ เป็นที่ถูกอกถูกใจสุภาพสตรีที่มาร่วมงานมาก โดยเฉพาะพิธีกรสาวบอกว่า เป็นข้อคิดสุดยอด ที่ตั้งแต่เป็นพิธีกรมา ก็มาฟังหมัดเด็ดๆในการรัดใจฝ่ายหญิงก็วันนี้และเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง คุณพ่อใช้เวลาประมาณ 10 นาที มากกว่าลุงจำเนียรเท่าตัว จนกระทั่งคุณลุงจำเนียรค้อนเอาว่า นี่มันเอาประวัติทั้งหมดมาบรรยายหรือไง คุณพ่อพอโดนคุณลุงจำเนียรค้อนเข้าให้ จึงรีบลงเวที ไม่เช่นนั้น คงต้องบรรยาย 3-6 ชม.ตามมาตรฐานแน่ๆ แต่คุณจิวรู้ไหม พอพวกเรานั่งรถกลับบ้าน คุณพ่อบอกว่า จริงๆแล้ว ยังมีอีกข้อหนึ่งที่คุณพ่อลืมให้ข้อคิดในการมัดใจภรรยา คือ เวลาภรรยาสั่งให้ไปเป็นเพื่อนซื้อของตามห้าง หรือที่ไหนก็แล้วแต่ ห้ามออกความเห็นใดๆทั้งสิ้น ขอให้ทำหน้าที่ในการเข็นรถหรือหิ้วตะกร้าก็พอ ส่วนปากนั้น ให้รูดซิปเสีย หรืออย่างเก่ง หากถูกถามว่า อันนั้นดีไหม อันนี้ดีไหม ให้ตอบเพียงอย่างเดียวว่า ดี และเร่งให้จัดการซื้อเลย(ไม่เช่นนั้น กลับบ้านโดนแน่ หรือไม่เช่นนั้น ต้องพาเราเดินทั้งวันแน่ๆ) ส่วนงบประมาณที่จะจ่ายแต่ละครั้งนั้น คุณพ่อบอกว่า คิดไม่ออก ....ฮาฮา

ดร.อานนท์ อ.เยาวนุช และ ดช.โชคชัย เอื้อตระกูลกับพี่ป้อและพี่นก

ดร.อานนท์ เอื้อตระกูล กล่าวอวยพรและให้ข้อคิดแก่คู่สมรสระหว่างพี่ป้อ(หลานรัก)และพี่นก(หลานสะไภ้) เมื่อวันที่ 18 ธ.ค. 2553

[KaiOtoko]

ได้อ่านที่น้องผึ้ง เล่ามาแล้ว ยิ่งรู้สึกเสียดายจังครับ ที่ไม่มีโอกาสได้ไปร่วมงาน คงสนุกน่าดูนะครับ
แต่สำหรับข้อคิดของอาจารย์นั้น ผมนับว่า โชคดีทีเดียว ที่ ในข้อที่ 2 นั้น ผมทำอยู่แล้วครับ เพียงแต่ไม่ได้ทำโดยสมัครใจ แต่โดนเมียยึดเงินทั้งหมดที่หาได้ไปครับ (รวมทั้งบัตรเอทีเอ็มด้วย) ส่วนข้อแรกนั้น ผมไม่ห่วงครับ เพราะคู่ผม เมียผมเค้าเก่ง แต่ผมมันไม่ค่อยจะได้เรื่องครับ เลยอยู่ด้วยกันอย่างไม่มีปัญหาอะไร สบายมาก (เรียกว่า ผมเป็นช้างเท้าหน้า แต่เมียผมเป็นควาญช้าง นั่งอยู่บนหัวช้างอีกทีครับ)
แต่ผมสงสัยอ่ะครับว่า ทำไมไม่เห็นมีรูปน้องผึ้ง มาโชว์มั่งอ่ะครับ คิดว่า พี่ๆ เพื่อนๆ สมาชิกคงอยากเห็นกันแน่ๆ เลยครับ
เสียดายอีกอย่างนึงนะครับ ถ้าเกิดว่าผมยังไม่ได้แต่งงาน รับรองว่า งานแต่งผมคงต้องกราบเรียนเชิญอาจารย์ให้ขึ้นไป กล่าวให้โอวาทด้วยแน่ๆ เลยครับ รับรองแขกที่มาร่วมงาน ต้องทั้งสนุก และได้ข้อคิดดีๆ ด้วยแน่เลยครับ น้องผึ้งนี่มีบุญมากเลยนะครับ ที่มีอาจารย์เป็นคุณพ่อครับ
สวัสดีปีใหม่นะครับ
จิว (ศิษย์มีครู)

[Admin]

ต้องขออภัยคุณจิวที่ตอบช้านะครับ

บรรยากาศในวันนั้นสนุกจริงๆ ครับ ไม่เครียดเลย ทั้งญาติๆ เพื่อนๆ มากันเยอะมากกว่าจำนวนที่แพลนไว้ แต่ก็เสียดายนิดนึงที่เรียนเชิญชาว Anon Biotec ช้าและกระทันหันไปหน่อย เนื่องจากความเกรงใจครับ

ช่วงเวลาที่อาจารย์อานนท์ขึ้นมากล่าว ถือเป็น Hi light หนึ่งในงานเลยครับ ผมเห็นอาจารย์อานนท์มาตั้งแต่จำความไม่ได้ รู้แต่ว่าเรารู้จักบุคคลท่านนี้มาตั้งแต่เกิด และในวันสำคัญที่สุดในชีวิตในวันแต่งงาน ท่านก็ยังคงเป็นส่วนหนึ่งและส่วนสำคัญในชีวิตของผม ก็นับว่าผมเป็นคนที่โชคดีคนหนึ่งที่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งทางสายเลือด และทางธุรกิจ

ก็อย่างที่น้องผึ้งเล่ามาครับ เมื่อ 12 ปีที่แล้วที่ผมอยากจะมีธุรกิจเป็นของตัวเอง ตอนนั้นผมเป็นนักศึกษาปริญญาโท สาขาการตลาดและการโฆษณา รวมทั้งยังเป็นผู้จัดการฝ่ายวิศวกรรมบริษัทในเครือสามารถฯ ด้วย แต่ใจอยากทำบริษัทโฆษณา แต่เรามีแต่ความรู้ด้านวิศวกรรม เลยต้องการไปขอความรู้การทำอาร์ตเวิร์คจาก อ.เยาวนุช หรือที่ผมเรียกจนติดปากว่า "น้าติ๋ม" ก็ได้เรียนรู้ "ทุกอย่าง" ที่บริษัทโฆษณาบริษัทหนึ่งจะต้องรู้ ตอนนั้นผมไม่เป้นอะไรเลยครับ ไม่สามารถออกแบบอะไรบนหน้าจอได้เลยแม้แต่เพียงเล็กน้อย

แต่ใครจะรู้ครับว่า ปัจจุบัน บริษัท ไฟน์ อินโฟ จำกัด ( www.FineInfo.co.th ) ของผมได้รับรางวัลมากมายจากการออกแบบต่างๆ ที่ผมได้เก็บเกี่ยวจาก "น้าติ๋ม" ที่ร้านคมชัดหน้า ม.เกษตร ไม่ว่าจะเป็นรางวัลออกแบบบู้ทยอดเยี่ยมในงานสถาปนิก'08 1 ใน 5 ของนิตยสาร Elle Decore หรือการได้รับเลือกเป็นนักธุรกิจดีเด่น สาขาบริหารองค์กร จาก ฯพณฯ องคมนตรี อำพล เสนาณรงค์

และล่าสุดเพิ่งได้รับโล่ห์รางวัลจาก ฯพณฯ องคมนตรี กำธน สินธวานนท์ ในการออกแบบห้องสมุดสารานุกรม เทิดพระเกียรติของในหลวง เมื่อเดือน กันยายน 2553 ที่ผ่านมานี่เอง

ทั้งหมดของความสามารถที่ผมได้จากการออกแบบต่างๆ ผมขอยกให้กับ อ.เยาวนุช ที่เปิดโอกาสให้หลานคนนี้เข้าไปศึกษาหาวิชาความรู้เพื่อมาสร้างธุรกิจของตัวเองในวันนี้ได้อย่างมั่นคงและเป้นที่ยอมรับในองค์ของรัฐและองค์กรเอกชนขนาดใหญ่มากมาย

ส่วนเรื่องไปฮันนี่มูนตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ออกเลยครับ เพราะแต่งงานปุ๊บไม่ถึง 12 ชม. ผมเองก็ต้องบินลงไปตรวจงานที่ จ.นราธิวาสเป็นการด่วน เป็นงานของกองทัพเรือครับ เป็นโปรเจ็คใหญ่รวม 16.5 ล้านบาทที่ บริษัทผมรับมาดูแล แต่ก็ไปไม่กี่วันครับ เลยมีช่วงเวลามาตอบกระทู้ที่นี่อยู่บ้าง ส่วนเจ้าสาวเองก็ใช่ย่อยครับ ปีใหม่ก็ไม่หยุดงานเช่นกัน เพราะเป็นเจ้าของโรงงานผลิตกล่องกระดาษสาครับ ปีใหม่เป้นช่วงของการโกยเงินครับ เลยแพลนว่าหลังปีใหม่ค่อยหาโอกาสฮันนี่มูนกัน ตอนนี้ขอรับทรัพย์ไปก่อนครับ หิหิ

ส่วนเวลาว่างในช่วงปีใหม่ผมจะมีอะไรใหม่ๆ มาอวดใน Anon Biotec แน่นอนครับ ตอนนี้เขียนโปรแกรมรอไว้แล้วแต่ติดเรื่องงานแต่งเลยช้าไปบ้าง ติดตามชมกันต่อไปนะครับ

รูปในงานที่สตูดิโอถ่าย ผมยังไม่ได้ไปรับเลย มัวแต่ทำงาน เลยขอโพสรูปจากมือถือของเพื่อน ที่ถ่ายไว้ตอนตัดเค้กมาฝากนะครับ